KINDERGELUK
-buitenspelen-zon-water-kleigrond-
Eerlijk is eerlijk, toen ik vanmorgen op de moddershirtjes stond te schrobben was ik niet alleen maar vrolijk maar had ik tijd genoeg om m’n gedachten te laten gaan over kindergeluk in Albanië.
We zien en ervaren bijna dagelijks de verschillen tussen onze manier van opvoeden en de manier waarop dat hier gaat. In sommige dingen proberen we zo goed mogelijk af te stemmen op het leven hier, andere dingen houden we bij het vertrouwde. We genieten ervan om verschillen te zien en van elkaar te leren.
S middags gaan veel kinderen tot 5 jaar, gelijk na thuiskomst van de ‘kopsti’ naar bed, voor een lange middag slaap. Rond 18uur, als wij wel toe zijn aan een warme maaltijd (heerlijk Hollands), komen zij uit bed en begint hun overgeslagen middag (in onze ogen). De avond maaltijd begint hier vaak pas tegen 20uur, trek tussendoor wordt gestild met bijvoorbeeld chips en koekjes. (Leg maar eens aan Abel en Mirjam uit, dat chips en koekjes, kort voor onze maaltijd, geen goed plan is.)
Buitenspelen brengt risico’s met zich mee, want je kan vreselijk vies worden… niet fijn want je hebt veel was, dat kost tijd en geld. En daarnaast: vuile kleding of vlekken op je kleding zie je hier eigenlijk weinig! Je bent netjes en schoon als je de straat op gaat.
Een ander risico van buitenspelen is jezelf bezeren in meer of mindere mate. Dat kan betekenen dat je medische zorg nodig hebt, wat geld kost. Dus bescherm je je kind zoveel mogelijk om dat te voorkomen.
Overkomt het je dan toch dat je kind zich bezeerd, dan kan dit voelen als falen als ouder. Het gevoel van: ik heb mijn kind niet beschermd tegen pijn, terwijl ik dit als ouder juist zo belangrijk vind.
Kortom ouder (‘prinderit’ in het Albanees) zijn is een verantwoordelijke taak! En dat delen we volledig!