16 december 2023

Een Kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven;
de heerschappij rust op Zijn schouders.
Deze namen zal Hij dragen:
Wonderbare Raadsman, Sterke God,
Eeuwige Vader, Vredevorst.
Jesaja 9:5

Beste vrienden,


Een Nederlands gezegde is: “Je weet pas wat je mist, als het er niet meer is”. Vrede bijvoorbeeld. Ik mis het niet, omdat ik in vrede mag leven. Maar als ik het vraag aan een Oekraïner uit Bachmoet (maar 2700 km bij ons vandaan) zal hij vrede zeker missen. Als ik het vraag aan een festivalbezoeker in Urim (Israël) of aan een inwoner van Gaza-stad, zullen ze het zeker missen. En jij: Mis jij vrede? Niet als in een oorlog, maar met iemand in je omgeving?

Kerst 2023. Als ik in de bijbel lees wat hierover staat, kom ik bovenstaande Bijbeltekst uit Jesaja tegen. Met kerst is de vrede gekomen die deze wereld zo nodig had. Kerst is het begin van het herstel van de relatie tussen God en mens. God heerst op deze aarde, ondanks dat we soms bij het horen van zoveel oorlogen en ellende diep verdrietig zijn. Maar het wordt anders: Het Licht daagt al in het oosten, om de vrede definitief te vestigen op aarde, zonder oorlog, zonder pijn. Kerst 2023. Heb jij vrede?

Hartelijke groet,
Julia, Mirjam, Abel, Willeke en Johan

Zalig de vredestichters

Wat betekent vrede voor jou? Beeld dat eens uit met 2 pijpenragers. Deze vraag kregen we tijdens de conferentie die we organiseerden voor de Fokusi gemeenten afgelopen november. Tijdens de conferentie werd het thema: ‘omgaan met conflicten’ behandeld, aan de hand van het boek ‘Zalig de vredestichters’ van Ken Sande. Er werd onder andere gesproken over de vragen: Hoe ontstaat een conflict? Welke invloed kun je hier zelf op uitoefenen? Wat staat er in de bijbel over conflicten en vredestichters? In één van de lezingen werden we aan het werk gezet met bovenstaande vraag. Ik vond het niet eens zo eenvoudig om het uit te beelden. En later op de dag, al wandelend met een vredig slapende baby in de draagzak, dacht ik er verder over na. Vrede is voor velen op deze wereld een hele grote wens en hartsverlangen en misschien wel iets wat onmogelijk lijkt. Voor anderen op dezelfde wereld is vrede misschien helemaal niet zo actueel en veel meer een vanzelfsprekendheid of misschien alleen maar iets wat opgaat in kleine dingen.
Op de conferentie hoorden we verschillende verhalen over conflicten in families, dorpen of kerken. In al deze voorbeelden hoorden we hoe helpend het is om het gesprek aan te gaan met elkaar, te luisteren en te zoeken naar een gezamenlijke waarde. Helaas is dat niet altijd zo gemakkelijk in de praktijk maar iedereen was er wel van overtuigd dat het goed en belangrijk is om te zoeken naar vrede. In een cultuur waar, door de invloed van het communisme, het ‘controleren’ van elkaar en ‘fouten’ of ‘opvallend heden’ verklikken heel gewoon en zelfs belangrijk was, is het misschien nog wel ingewikkelder om te leren omgaan met conflicten en te kiezen voor vrede.

Met of zonder Hem?

Als ik vrede voor mezelf moet invullen ben ik dankbaar in een land te wonen waar vrede heerst en een grote tolerantie is naar christenen en andere religies en overtuigingen. Het bepaalde me wel gelijk bij de vraag: hoeveel draag ik uit van mijn ‘bron’ van vrede aan de mensen om me heen? Voor mij is mijn geloof in God en Jezus absoluut een fundament voor vrede. Hoe zichtbaar en merkbaar is het voor de buren in onze straat dat wij een ‘Vredestichter’ kennen die uiteindelijk de vrede op aarde zal brengen? Het tolereren van elkaars (verschillende) geloof is wel mooi en makkelijk, maar uiteindelijk moet er wel een keuze gemaakt worden: met of zonder Hem? Ook in een tolerant land is die keuze maken niet alleen maar eenvoudig. Wat nu als je hele familie moslim is en ze jou zullen negeren om de keuze die je maakt? Dat creëert een voedingsbodem voor een conflict! Zou jij dit conflict riskeren en toch de keuze maken voor leven met de ‘Vredestichter’, van Wie we de geboorte met kerst gedenken? Of zou je het conflict uit de weg gaan en de keuze niet maken… Hier spreken we zeer regelmatig met vooral jonge mensen, die de keuze durfden te maken en uiteindelijk, na veel geduld, zien dat er meer mensen in hun gezin ook de keuze gaan maken voor een leven met de ‘Vredestichter’.

Mooie gesprekken

Een gesprek, over jongeren die kiezen om in God te gaan geloven, voerden we afgelopen maand met verschillende catechisatie groepen in Nederland. Prachtig om met jongeren van verschillende leeftijden in gesprek te zijn en stil te staan bij het thema ‘God roept’. We gingen met hen de uitdaging aan om over een jaar weer contact te hebben en dan met elkaar uit te wisselen op welke manier ze iets van Gods stem mochten horen (lezen) vanuit de bijbel. Wij kijken nu al uit naar dit gesprek…

Andere gesprekken die gevoerd werden in de afgelopen periode zijn de Fokusi lessen die Johan geeft. Het hoofdthema van deze lessen-serie is ‘Jezus in jouw wereld’. Mooi om met elkaar in gesprek te zijn over de plaats waar God je roept, en hoe je omgaat met moeilijkheden daarin. Er is veel te delen en veel openheid.

Pilot Mikrokrediet

Het ondersteunen en versterken van lokale kerken is het hoofddoel van het Fokusi programma en ons werken in Albanië. Dat dit een brede invulling kent bleek de afgelopen weken. Als GZB zijn we begonnen met een pilot Microkrediet (small business). Het doel is om voorgangers of gemeenteleden te helpen bij het starten van een (kleine) onderneming, waardoor ze niet wegtrekken naar de grote stad én waardoor ze meer in staat zijn hun lokale gemeente te ondersteunen. Twee vrijwilligers uit Nederland met kennis van zaken en ervaring met het opstarten van een onderneming voeren de pilot uit. In de afgelopen weken zijn ze een paar dagen hier geweest om de lokale ondernemers te ontmoeten, met hen door te praten over het businessplan en in sommige gevallen de (start van de) onderneming te zien. Mooi om te zien dat adviezen vanuit Nederland worden gewaardeerd en er wederzijds vertrouwen was! We bidden dat het tot zegen mag zijn voor lokale kerken!

Gezinsuitbreiding

Sinds de laatste nieuwsbrief is er bij ons thuis veel veranderd, opeens zijn we niet langer meer met 4 maar met 5 personen want Julia werd geboren! Wat een prachtig wonder blijft het om een baby geboren te zien worden en vervolgens mee te maken hoe het helemaal uit zichzelf begrijpt hoe adem te halen, te drinken, te huilen, etc. Het deed ons opnieuw weer zo intens beseffen hoe groot God is. Niemand kan dit toch bedenken en ‘maken’, leven is een uniek geschenk van onze Schepper. In onze vorige nieuwsbrief schreven we hoe bepalend het is waar je wieg staat. Met de geboorte van Julia zijn we daar opnieuw weer bij bepaald.

Verschillen in gezondheidszorg

De verschillen tussen gezondheidszorg in Nederland en Albanië hebben we nu nog duidelijker ervaren. We zijn dankbaar dat alles goed is verlopen en er geen complicaties zijn geweest. En zelfs dan, als alles voorspoedig verloopt, merk je hoe afhankelijk je je kan voelen van mensen, medicatie, communicatie, goed werkende systemen en materialen. Waar wij gewend zijn om uitleg te krijgen en voorbereid te worden in gesprekken en middels folders moet je hier zelf om uitleg en toelichting vragen. De informatie die je dan krijgt moet je goed filteren en je continu realiseren dat men gastvrijheid hoog in het vaandel heeft staan. Het eigenlijke antwoord moet je tussen de regels door horen. Dat vraagt enige oefening en betekende soms wat improviseren en accepteren dat dingen anders gaan dan je zelf bedacht zou hebben. Zo werd Julia opgehaald voor controle door de kinderarts elders op de afdeling; het liefst ben je daar als ‘verse’ ouders zelf bij. Nu moesten we het doen met een terugkoppeling na de controle in één zin: “alles is goed”. Bij de volgende controle hadden we ons vragenlijstje klaar en ontvingen we meer informatie over de inhoud van de controle.
Je baby laten huilen is eigenlijk niet zo gebruikelijk. Zelfs bij een hielprik, die gewoon pijnlijk is, is het wenselijk dat je baby stil is. Daarom geven ze een soort tandpasta op de vinger van de moeder zodat je baby daarop kan sabbelen en stil is. Tja… zo hobbelen we van ontdekking naar ontdekking. Vaak verwonderd en/of schouderophalend, maar af en toe trekken we een grens.
Het blijft zoeken naar een goede balans tussen aan de ene kant het aanpassen aan de cultuur en gewoonten en aan de andere kant de kennis en inzichten vanuit Nederland, die soms lijnrecht tegen elkaar ingaan. Wij voelen ons gezegend met mensen om ons heen die op medisch vlak mee kunnen denken, maar ook vrienden en familie die op afstand of juist hier beschikbaar zijn om ons te helpen.
Mooi om te ontdekken zijn lokale tradities en gebruiken. Waar wij hier enthousiast ronddelen met beschuit met roze muisjes en geboortekaartjes, neemt het kraam bezoek prachtige taartjes of koekjes mee

Verjaardag Mirjam

Na alle gebeurtenissen rondom de geboorte werd Mirjam 4 jaar. Zelf zou ze het liefst al 5 jaar zijn, maar zo werkt dat nu eenmaal niet. Heel interessant voor haar is dat ze nu met de Nederlandse taallessen mag starten via de Wereldschool, net als haar grote broer. Tot nu toe doet ze dat vol enthousiasme.

Ervaringen van enkele bezoekers

Inmiddels zijn we al bijna 1,5 jaar in Albanië en voelen we ons thuis en enigszins wegwijs in hoe dingen hier kunnen gaan. Het leek ons mooi om wat te delen van ervaringen, opgedaan door familie en vrienden die ons bezocht hebben afgelopen 1,5 jaar. We stelden hen de volgende vraag:
Wat zijn voor jou nieuwe inzichten over het leven in Albanië nadat je op bezoek bent geweest?

Rineke: Begin november ben ik een week in Albanië geweest. Wat was het fijn om wat van het leven daar mee te maken. En wat waren het veel indrukken! Twee dingen vielen me vooral op:
Allereerst de chaos in de stad; veel auto’s en getoeter, nauwe straatjes met hoge hekken, grote plassen op straat als het regent en bergen met afval.
Daarnaast viel het me op hoeveel geduld je moet hebben om in Albanië te wonen en te werken. Mensen komen niet op tijd op een afspraak, het iszoeken naar spullen in de winkels, je hebt te maken met een taalbarrière en er is een langzaam stromend waterkraantje. Kortom, alles kost veel tijd.
Heleen: Geduld. Geduld is een schone zaak zeggen wij dan; maar in Albanië is het van levensbelang. Het onder de knie krijgen van de taal, het simpel van A naar B komen (of dat nu door de verkeersdrukte komt, de wat onduidelijke bewegwijzering, dat Google Maps je in de steek laat of door de slechte
infrastructuur): reizen kost tijd. Het verkrijgen en panklaar maken van ingrediënten voor een maaltijd, het wachten in een ziekenhuis, de enorme hoeveelheid tijd die gaat zitten in het regelen van allerlei papierwerk voor verzekering, autoriteiten, verantwoording van..., en ga zo maar door. Leg je Westerse snelheid af; is echt een must!

Gebed

Graag willen we weer op een beroep doen op jullie gebed! Bidden en danken jullie mee?

Bidpunten:
  • voor jongeren hier die een keuze maken voor Jezus maar daarin soms de enige zijn in hun gezin, dat zij het volhouden.
  • voor jongeren in Nederland die zich afvragen of God nog steeds mensen roept en hoe dat in hun leven werkt.
  • dat kerken in deze periode naar kerst mogelijkheden zien om te getuigen van Jezus geboorte en wat dat betekend voor mensen die Hem nog niet kennen.
Dankpunten:
  • dat voorgangers altijd weer mogelijkheden zien en aangrijpen om het Goede nieuws van Jezus geboorte te delen.
  • dat mensen kennis en tijd willen delen met nieuwe/potentiële ondernemers hier.
  • voor zoveel medeleven en betrokkenheid op ons werk en ons als gezin.
  • voor trouwe steun en eindeloze inzet van onze TFC!

Bericht vanuit de TFC

De afgelopen maanden stonden voor ons als TFC in het teken van de groentepakket actie. Een mooi initiatief wat we dit jaar samen met een aantal deelgenotengemeenten hebben georganiseerd. Met een geweldige inzet van heel veel vrijwilligers uit Monster en andere gemeenten is er hard gewerkt om zo’n 2300 pakketten samen te stellen en te bezorgen. Naast de geweldige samenwerking en betrokkenheid van zoveel mensen heeft het ook het enorme bedrag van € 25.000,- opgeleverd. Daarmee is de begroting voor 2023 gerealiseerd voor het werk van Johan en Willeke.

    De grote betrokkenheid blijkt niet alleen uit de financiële steun voor Vrij in Albanië maar juist ook door het meeleven en het gebed. Ook tijdens de Bidden met VIA avonden en de vele kaartjes, appjes en belletjes blijkt deze betrokkenheid, hartelijk dank daarvoor

    In deze tijd van advent, het uitzien naar de Vredevorst in deze donkere wereld beseffen we hoe belangrijk het is om Licht te brengen in de levens van mensen in Albanië en Nederland. We wensen u als TFC het Licht van Christus toe voor het komende jaar!

    Contact

    Johan en Willeke

    AEP KP 119
    Attn. Fam Vrij (box92)
    ZIP 1057 Tirana
    Albania

    johan@vrijinalbanie.nl
    willeke@vrijinalbanie.nl

    TFC

    p.a. Emmastraat 95
    2681 RM Monster
    tfc@vrijinalbanie.nl

    Colofon

    Johan en Willeke Vrij zijn in juli 2022 uitgezonden naar Albanië namens de GZB. U kunt naast meebidden en meeleven ook meegeven. U kunt u gift overmaken op IBAN NL91INGB 0690 7624 45 tnv GZB o.v.v. Vrij in Albanië, AL.3.321.

    Voor informatie over of contact met de GZB:
    Postbus 28
    3970 AA Driebergen
    T 0343-512444
    E info@gzb.nl
    facebook instagram 
    Email Marketing Powered by MailPoet