|
|
|
|
Beste vrienden,
Ere zij God, hoog in de hemel.
Vrede hier op aarde.
Hij kwam ook voor jou en zelfs voor mij.
God werd mens tussen de mensen.
Wat een wonder dat God met ons is!
Liefde kent bij hem geen grenzen
|
|
Bekende woorden van een bekend lied die - juist in Albanië - meer betekenis lijken te hebben. Hij werd Mens tussen de mensen. In deze tijd van het jaar, waarin het vroeg donker is en er zoveel mensen hoop nodig hebben, wordt nabijheid vaak gemist. Er is kunstlicht genoeg, maar juist dat Licht binnenin is er niet. En dan te bedenken dat Hij zo dichtbij is gekomen om aan jou en mij Zijn licht en liefde te geven… je kon het gewoon aanraken. Liefde kent bij Hem geen grenzen!
|
Tegelijk is dat een opdracht voor ons voor het nieuwe jaar 2023: grenzeloos liefhebben! Gezegende kerstdagen en een liefdevol nieuw jaar!
|
|
Mirjam, Abel, Willeke en Johan
|
|
|
|
Een vierbrief
|
Geen nieuwsbrief maar een vierbrief zou je kunnen zeggen. Want sinds november vieren we heel wat af hier in Albanië. Het leek ons mooi om jullie daarin mee te nemen, al is het op afstand.
|
22 november: Verjaardag van Mirjam
|
We startten de feestelijkheden met het vieren van de geboortedag van Mirjam. Alweer 3 jaar geleden werd ons gezin verrijkt met de komst van dit vrolijke, lieve, ondeugende, blonde meisje met haar blauwe ogen. Wat heeft ze uitgekeken naar haar feestdag, want, zo zei ze: “Als ik 3 ben, ben ik ook groot hè?’ Op de kopshti werd al snel duidelijk dat een verjaardag één van de belangrijkste vier-momenten is. Ongeacht de leeftijd wordt een verjaardag hier uitvoerig gevierd met een prachtige verjaardagstaart, uitbundige decoraties, mooie kleding, lekker eten en familie. Een boodschappenlijst volgde met alles wat er nodig was om het feest te vieren op de kopshti. Alle kinderen worden geïnformeerd over het feestje dat komen gaat én worden gevraagd om feestelijk gekleed te komen. De jarige mag kiezen wat ze wil eten (want ze eten altijd een warme maaltijd aan het einde van de ochtend) en wordt flink in het zonnetje gezet. Al dagen van tevoren keken Mirjam en Abel uit naar het feit dat ze pizza, taart en chips zouden eten op de kopshti!
|
|
|
|
|
|
|
Allerhande feestattributen, wat lekkers om te
|
|
eten en drinken en de traktaties werden meegesjouwd op de bewuste ochtend. Eerst moest er nog even gewerkt en gespeeld worden, maar rond 11:00 uur zou het feest starten en werden wij als ouders verwacht om het feest mee te vieren. De muziek draaide, de tafel was feestelijk gedekt en de kinderen zaten eromheen. Na wat chips kwam de taart met kaarsjes en sterretjes en zongen we Mirjam in verschillende talen toe. Natuurlijk moesten eerst alle kaarsjes uitgeblazen worden, waar genoeg assistentie bij was. Daarna kon dan eindelijk de mooie taart gegeten worden.
|
Ondertussen werd alles uitvoerig vastgelegd op de foto. Een nieuwe ervaring én prachtige herinnering rijker keerden we terug naar huis terug. Waar we de verjaardag van Mirjam verder vierden met de buren en onze familie op afstand. Een mooie eerste verjaardag in Albanië!
|
28 en 29 november: Vrijheid vieren
|
Nog maar net bijgekomen van het verjaardagsfeest kleden we Abel en Mirjam opnieuw in mooie kleding voordat ze naar de kopshti gaan. Deze keer met een duidelijke dresscode, namelijk in de kleuren van de vlag: rood en zwart. Op 28 november is het ‘Dita e Flamuri’ (‘Dag van de vlag’ of Independence day) en daar wordt (ook op de kopshti) een echte feestdag van gemaakt. Overal in de stad, en ongetwijfeld door het hele land, hangen vlaggen en is zichtbaar dat er iets te vieren valt.
|
|
Op deze dag denken de Albanezen terug aan de dag waarop de Albanese vlag werd gehesen in de stad Vlora en de onafhankelijkheid van Albanië werd uitgeroepen.
|
|
Dit jaar is dat 110 jaar geleden. Na jaren van onderdrukking en overheersing door de Ottomanen werden alle Albanese landen (Albanië, Kosovo, Noord-Macedonië en de Albanese diaspora) uitgeroepen tot één thuisland, met een eigen taal, gewoonte en cultuur. Deze dag is zelfs tot heilige dag verklaard.
|
|
|
|
|
Overal is duidelijk zichtbaar dat het een belangrijke dag is. Naast de (indrukwekkend grote) vlaggen en versieringen in de kleuren van de vlag, zijn er ook veel festiviteiten. De hele dag en het weekend eraan voorafgaand staan in het teken van deze grote gebeurtenis. Traditionele dansers zijn op het plein aan het volksdansen, in winkels schalt het flamuri lied en overal om je heen zie je mensen gekleed in rood-zwart of lopend met ballonnen of vlaggetjes. Overal waar Abel en Mirjam het flamuri lied horen, zingen ze - ietwat verlegen maar toch enthousiast - mee. Dat doet heel wat mensen verbaasd en verblijd omkijken. Uiteraard zijn wij ook best trots op het feit dat zij dit al mee kunnen zingen, want zover zijn wij nog niet.
|
|
De volgende dag (29 november) vieren we nog even verder, want in 1944 werd Albanië bevrijd van haar Duitse overheersers. De laatsten van hen werden op 29 november het land uitgezet. Eindelijk is Albanië vrij!
|
|
Mooi om deze feestelijkheden mee te maken. Tegelijk markeert het ook de ontzettend verdrietige, complexe geschiedenis en pijnlijke gebeurtenissen van dit land.
|
|
|
|
5 december: Sint vieren!
|
Een echte Nederlandse vierdag, die ook in Albanië aandacht krijgt. Uiteraard wordt Sinterklaas niet gevierd door de Albanese bevolking, maar wel georganiseerd door de Nederlandse ambassade, zij het een paar dagen eerder. Samen met Abel en Mirjam, gehuld in hun 5 december outfits, fietsen we naar het prachtige ambassadegebouw. Het grote gebouw en het idee dat Sinterklaas daarbinnen is, doet de spanning bij de kinderen stijgen. Eenmaal binnen blijft het spannend en misschien nog wel het meest
|
omdat het overgrote deel van de aanwezige kinderen geen Nederlands blijkt te spreken, maar Frans en Engels. Over een jaar zal dat Engels, zeker bij Abel, ook een stuk beter gaan. Nu vertalen we de woorden van de Sint nog maar. Na het ontvangen van wat lekkers fietsen we weer huiswaarts. Onderweg verwonderen we ons over de prachtige kerstversieringen en de grote kerstboom die wordt opgesteld op het grote plein.
|
|
|
|
|
|
|
Op 5 december gaan Abel en Mirjam nogmaals in hun 5 december outfit op pad, deze keer naar de kopshti. We hebben met de juffen afgesproken dat ze verkleed mogen komen om iets van dit Nederlandse kinderfeest te delen met de kinderen op de kopshti. Gewapend met een zak pepernoten en taaitaai (dank jullie wel attente toezenders van dit lekkers) trokken Abel en Mirjam aardig wat bekijks op straat. Nog geen uur later ontvingen we van de juf al een foto waarop de kinderen heerlijk genoten van het snoepgoed. Aan het einde van de dag ontvingen we nog een extra waardering voor de manier waarop wij meedoen aan de feesten van hier maar ook delen van ‘ons’ feest met de kinderen hier.
|
We dompelen ons met vreugde onder in de nieuwe Albanese cultuur met haar feestelijkheden en gebruiken, maar vinden het ook mooi iets te delen van onze Nederlandse cultuur.
|
25 en 26 december: Kerst vieren
|
Kerst in Albanië! Hoe dat er precies uit gaat zien, weten we nog niet én daar zijn we eerlijk gezegd behoorlijk benieuwd naar. Kerstconcerten en kerstzangavonden kennen ze hier helaas niet, dat zullen we dus moeten missen. De periode naar kerst toe wordt aangekondigd met enorm veel licht. Door de hele stad zie je, al sinds half november, dat er voorbereidingen worden getroffen voor heel veel kerstverlichting en versiering. Op 6 december wordt een immens hoge kerstboom op het Skanderbegplein (centrale plein in de stad) in het licht gezet. Daaromheen wemelt het van de kermisattracties met veel licht en kleine knusse blokhutjes, waar het nodige gegeten en gedronken kan worden. De route die wij fietsen van ons huis naar het plein wordt deels overdekt met een dak van lichtjes, dit is ontzettend sfeervol. Wat dat betreft staat het licht hier absoluut centraal. Maar of dat ook verwijst naar het Licht dat juist de reden is van dit Kerstfeest?
|
|
In christelijk Nederland wordt de periode dat we naar kerst uitkijken Advent genoemd. In deze tijd wordt er toegeleefd naar 1e kerstdag, waarop we denken aan de geboorte van Jezus, die naar deze aarde kwam om als Mens tussen God en mensen te zijn. Hier in Albanië is er geen specifieke periode van Advent, maar leven de kerken wel zeker toe naar de viering van de geboorte van Jezus.
|
|
|
|
|
In sommige kerken wordt er door de kinderen een speciaal kerstprogramma voorbereid; we hopen dat we daar ook wat van mee gaan krijgen. Een andere kerk nodigt mensen van buiten de kerk uit voor de kerstviering om vervolgens een maaltijd en geschenken te delen. Hoe laat u en jij aan de mensen om je heen zien of merken dat Kerst méér betekent
|
|
dan sfeer en gezelligheid?
|
|
We hopen dat het licht, dat uitbundig schijnt in de stad, voor steeds meer mensen een betekenis van hoop mag krijgen. Want wij geloven dat met de geboorte van Jezus een nieuwe Hoop geboren is die vrede brengt, vergeving en eeuwig leven schenkt en onbeperkte liefde deelt.
|
|
|
|
31 december: Nieuwjaar vieren
|
Oud en nieuw wordt hier uitbundiger gevierd dan Kerst. Dit is te herleiden naar het communistisch verleden (1945-1992) waarin er geen enkele religieuze viering mocht zijn. Nieuwjaarsdag daarentegen is van groot belang. Kinderen worden verwend met cadeaus, gebracht door ‘babagjyshi’ (Santa Claus), er wordt uitgebreid gegeten met familie en er wordt heel veel vuurwerk afgestoken. Daarna heeft iedereen 3 dagen vrij om feest te vieren en zijn alle winkels (of de meeste) gesloten.
|
|
Op de kopshti kregen de kinderen vorige week een briefje mee met daarop een tekst die ze moeten leren. Het deed me denken aan een opzegversje dat we vroeger voor kerst moesten instuderen. Maar toen ik de Albanese tekst probeerde te vertalen bleek het vooral over nieuwjaar te gaan. Na een gesprek met de juffen van de kopshti werd inderdaad duidelijk dat het vooral een viering voor nieuwjaar is en niet voor Kerst. De kinderen worden dan opnieuw verwacht in feestelijke kleding om iets op te voeren in het teken van het nieuwe jaar. Weer zijn we benieuwd hoe deze feestelijkheid gevierd zal worden. Ondertussen gaan wij zoeken naar een manier waarop wij iets kunnen delen van wat voor ons in deze decembermaand het belangrijkste feest is.
|
|
|
|
|
|
Wat gaan wij de komende tijd doen?
|
|
Al met al raken we steeds meer ingeburgerd hier en kunnen we zeggen dat we ons thuis voelen. Uw gebed en meeleven is daarin absoluut van grote waarde. Heel veel dank voor alle verschillende manieren van meeleven maar ook zeker van meegeven.
|
|
We gaan vanaf nu steeds wat meer meedraaien in verschillende gemeenten met gebedsmomenten, kinderwerk en praktische zaken.
|
|
|
|
|
|
|
|
Dank voor een jonge vrouw die afgelopen week een groep Iranese moslim mannen meenam naar de kerk! Daar hoorden zij over de Hoop dat het geloof in God ons brengt.
|
|
|
|
|
|
In deze tijd van kerst organiseren veel gemeenten speciaal programma’s voor kinderen. Bid dat deze momenten gezegend mogen zijn!
|
|
|
|
|
|
Willen jullie bidden voor de mensen die leven op straat in een tijd waarin er veel regen valt en de temperatuur daalt.
|
|
|
|
|
|
Inwoners van de stad Tirana dat zij in deze tijd naar kerst mogen horen dat Jezus Zijn licht wil schijnen in hun levens.
|
|
|
|
|
|
Vanuit de TFC
|
|
Als thuisfrontcommissie blikken we terug op een mooi eerste jaar, waarin we met elkaar hebben samengewerkt! Het was het jaar dat in teken stond van elkaar beter leren kennen, verbinding maken met deelgenoten gemeenten, verschillende acties uitdenken en -werken, toeleven naar de uitzenddienst, afscheid nemen én na de zomer de draad weer oppakken. Bijzonder om te merken dat er vanuit allerlei verschillende hoeken werd meegeleefd – door woorden, daden, giften en gebed.
|
Daarnaast willen wij er nog even op wijzen dat je ook als Zendingsmaatje mee kunt leven. Als Zendingsmaatje geef je een vast bedrag per maand. Deze structurele giften zorgen voor een stukje zekerheid en stabiliteit, zodat Johan en Willeke dit werk kunnen blijven voortzetten. Wil jij voor een klein bedrag per maand Zendingsmaatje worden? Je kunt je makkelijk aanmelden via de website!
|
- Ga naar zendingsmaatje.nl
- Klik op Zendingswerkers
- Scroll naar beneden en kies voor Johan en Willeke Vrij
- Klik op ‘Ik wil alleen Johan en Willeke Vrij ondersteunen’
- Vul je gegevens in
- Belangrijk: Vink ‘Ik meld mij aan via de TFC’ aan. Dit is iets administratiefs, maar wel belangrijk.
- Klik op ‘Verstuur’.
|
|
|
Snertparty op 30 december
|
|
|
|
Op vrijdag 30 december wordt er een ‘Snertparty’ georganiseerd in gebouw De Haven in Monster. Het zal in het teken staan van ontmoeting, ditmaal over landsgrenzen heen. Om 18:00 uur zullen Johan en Willeke vanuit Albanië inbellen. Er zijn winterse lekkernijen te koop, zoals glühwein en warme broodjes. De helft van de opbrengst gaat naar Vrij in Albanië. Iedereen is welkom vanaf 17:00 uur!
|
|
|
|
|
Contact
|
|
|
Colofon
Johan en Willeke Vrij zijn in juli 2022 uitgezonden naar Albanië namens de GZB. U kunt naast meebidden en meeleven ook meegeven. U kunt u gift overmaken op IBAN NL91INGB 0690 7624 45 tnv GZB o.v.v. Vrij in Albanië, AL.3.321.
|
|
Voor informatie over of contact met de GZB:
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
